فرصه ضائعه
يعطلنا فى ليلة زى دى .. ولا إية
قمر بتبعد عنه .. ل لا أنا عايزة بنتى .. مريم مش
جاسر بسخرية .. كفاية جسمى قشعر . . قرب ببطء .. أنا قلبى مش رهيف ولا هيرق علشان الهبل بتاعك دا .. !
قمر ضربات قلبها زادت .. إية ! ..
جاسر نزل راسة لمستواها . . آخر كلمة هتقوليها ليكون فى علمك .. الباقى كله هيبقى شغلى ..
بتبلع ريقها پخوف .. ب .. بص ء أنا .. ب بصراحة يعنى مش قادرة .. و لسة مش متعودة عليك و ..
بيفوق على صوت عياطها و بيبصلها بصمت . .
جاسر بنبرة حزن هو أنا پخوف للدجادى ..
وبيهبد الباب وراة .. بتقوم قمر مڤزوعة .. وبتلبس هدومها بسرعة من جواها فية احساس بالندم و الاسف .. مكنتش قادرة تبررة ..
بتخرج من الاوضة .. وتمشى فى ترأة ضلمة تتحسس طريقها بالبروز إلى خارج
من الجدار .. ولحد ما تلاقى أوكرة .. أول ما تفتح تنبهر بجمال اوضة مريم ..
فيها العاب كتير .. و الوانها طفولية ملفتة ..
بتجرى عليها مريم ماما .. شوفى عمو جاسر جابلى إية
بتبتسم بصعوبة .. ء آه يا حبيبتى .. جميل اوى ..
بتسمع تكة الباب بتلف .. وتشوف ست كبيرة لابسة فستان على الطراز القديم .. كانت الدادة ..
هزت قمر راسها بقوة .. ل لا .. . مريم هتنام معايا أنا ..
بتبصلها بإنتباة .. الليلة .. متأكدة
بتبلع قمر ريقها .. أها ...
بتقرب منها الدادة و بتديها كوباية لبن دافية كانت جايباها لمريم .. و بتوشوشها عند ودنها .. مفيش مشكلة فى الدلع دا .. المهم أنة ميستمرش .. علشان جاسر بية زعلة وحش ..
قمر بصتلها وهى ساكتة ..
أردفت الدادة .. اعتبرى دا تحذير .
وأبتسمت بهدوء و مشيت ..
فاقت قمر على لمسة من إيدين مريم الصغيرة على إيديها .. ماما هى الست دى بتقول إية
_صباحا_
بتقوم قمر ساعة الفجر .. تتوضى و تصلى ..
و فى لحظة تهور .. بتخرج من الغرفة .. تتسحب لغاية اوضة جاسر ..
بينزعج جاسر .. سبينى عايز أنام شوية كمان ..
قلبها بيقف
لثوانى من الخۏف .. لكن عينة بتقفل زى الاطفال تانى .. وبينام بهدوء .
بيفتح جاسر عينة .. إصرفه منين . . .
بتتخض و لما بتبعد بتتزحلق بسبب الشامبانيا إلى على الارض .. وبتقع فى .
جاسر .. شاطرة .. . و
يتبع
بقلمى
فرصة_ضائعة ٩
وبتهمس أنا آسفة .. .
بتتخض و لما بتبعد بتتزحلق بسبب الشامبانيا إلى على الارض .. وبتقع فى .
جاسر بنعوسة .. شاطرة . .
بيشد عليها فى ..
مكانش فيها مضايقة يعنى ..
بتبصله ببراءة .. بس . .
قرب منها اكتر .. للوقت الحالى آه .. .
غمض عينة و نام بهدوء .. كإنه نمر متوحش بس دلوقتى قط وديع .. نايم بسلام ..
وساب قلب قمر بيرف .. عاجزة عن الحركة وهى حاسة بنفسة بيخبط فى رقبتها .. كانت متصلبة .. مش قادرة حتى تتنفس براحة ..
فضلت كدا شوية .. لكن مش عارفة امتى ولا إزاى ..راسها بتميل على راسة و بتنام جنبة ..
_بعد شوية _
بتفتح عينها بتلاقى نفسها نايمة على السرير لوحدها .. بس ملفوفة كويس باللحاف .. كإن حد خاف عليها لتستهوى .
بتقوم تبص فى الساعة بتكون ٨ .. فجأة الباب بيتفتح ..
وبتكون الدادة.. صحيتى يا قمر هانم ..
قمر بتبص جنبها .. ه هو فين جاسر
الدادة نزل الشغل من بدرى .. اجهزلك الفطار ولا هتنامى تانى ..
بتطمطع و بتنزل رجليها من على السرير .. لا نوم إية كفاية كدا .. بتبص حواليها وهى حاسة أنها ناسية حاجة مهمة .. فجأة بتقف كإن كهربا لمست فيها .. مريم ! .. المدرسة .. و ..
الدادة بهدوء .. فطرت مع جاسر بية و خدها معاه وهو نازل ..
بتتنفس بهدوء .. وبتبتسم براحة كويس .. . بتلاقي الدادة بتبصلها بتركيز فبتتوتر .. ممم ه هخش الحمام ..
بتخش الحمام و بتطلع تغير هدومها و تقعد تفطر .. كان اكل كتير معمول .. ولأول مرة تلحظ حاجة واضحة جدا ..
إن جاسر غنى ! .. بترفع راسها تلاقى الفيلا كبيرة أوى .. أشبة بقصر .. و خدامات كتير .. و برا
واقف حرس .. وكذا عربية سودة فخمة ..
بتمد شفايفها .. وبتقول بتفكير أنت هتطلع البطل الغنى النرجسى المتسلط زى إلى فى الروايات ولا أية !
بتفوق على هزة موبايلها بسبب رسالة ..
بتفتح وهى بتشرب عصير .. بتلاقى رسايل من جاسر كتير ..
بتشرق جامد وبتكح وهى مخضۏضة ..
بيبعت رسالة تانية .. صباح الخير يا روحى ..
بتهبد بإيديها على
